فهرست مطالب

مجله جراحی استخوان و مفاصل ایران
سال دوازدهم شماره 3 (پیاپی 48، تابستان 1393)

  • تاریخ انتشار: 1393/06/16
  • تعداد عناوین: 7
|
  • سهیل مهدی پور*، مهندس فرید عباس زاده، مراد کریم پور، فرزام فرهمند، مهندس زهرا سقایی صفحات 89-94
    پیش
    زمینه
    پرتونگاری دو بعدی، دقت کافی در بررسی انحرافات اندام تحتانی را ندارد و می تواند منجر به اشتباه در تفسیر دفورمیتی اندام گردد. هدف از این مطالعه تبیین روشی برای تحلیل سه بعدی دفورمیتی اندام و شبیه سازی عمل جراحی اصلاحی در فضای مجازی، و تولید گاید مخصوص جهت اصلاح مورد نظر بود.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه توصیفی، 10 اندام با دفورمیتی در ناحیه زانو انتخاب شدند و پرتونگاری ایستاده و سی تی اسکن اندام تحتانی در اختیار گروه مهندسی قرار گرفت. سی تی اسکن بیمار با استفاده از تصاویر پرتونگاری ایستاده به مدل سه بعدی در حالت تحمل وزن تبدیل شد. زوایا و شاخص های مورد نیاز، با نرم افزار اندازه گیری شد و پس از تعیین دفورمیتی، اصلاح در محیط رایانه ای انجام شد که مبنای طراحی گاید قرار گرفت. در نهایت گاید طراحی شده با روش پرینت سه بعدی ساخته و در اختیار جراح قرار گرفت.
    یافته ها
    در 6 مورد دفورمیتی در صفحه فرونتال، یک مورد صفحات فرونتال و ساژیتال، یک مورد در هر سه صفحه، و دو مورد در صفحات فرونتال و عرضی تشخیص داده شد. در همه موارد دفورمیتی استخوانی اصلاح گردید. اگرچه بررسی دقیق در صفحه آگزیال نیاز به سی تی اسکن بعد از عمل داشت، اما فقط از طریق بالینی ارزیابی گردید.
    نتیجه گیری
    ترمیم سه بعدی انحرافات محوری استخوان های اطراف زانو به کمک رایانه و تولید گاید مخصوص بیمار، علاوه بر حصول نتایج یکسان توسط جراحان متفاوت، نتیجه عمل استئوتومی را نیز به حداکثر مطلوب می رساند.
    کلیدواژگان: تصویر سه بعدی، زانو، استئوتومی، جراحی به کمک رایانه
  • افشین حشمتی، امیر رضا صادقی فر، علیرضا سعید*، عالیا آیت الهی موسوی، علیرضا استوار، فاطمه عرب نژاد صفحات 95-102
    پیش
    زمینه
    هدف از انجام این مطالعه، مقایسه دو روش پلیت گذاری و میله گذاری داخل کانالیدر درمان شکستگی ها بسته بدون خردشدگی تیبیا بافیبولای سالم بود.
    مواد و روش ها
    در یک مطالعه کارآزمایی بالینی، از تعداد 1470 شکستگی تنه ساق که طی دو سال به مرکز درمانی کرمان مراجعه نمودند، 114 مورد با شکستگی ایزوله تیبیا وارد بررسی شدند که به دو گروه پلیت و میله داخل کانالی تقسیم و تحت عمل جراحی قرار گرفتند. 69 بیمار برای حداقل یک سال پیگیری شدند.
    یافته ها
    یک مورد جوش نخوردگی و یک مورد عفونت سطحی در بیماران گروه میله داخل کانالی اتفاق افتاد. یکی از بیماران گروه میله داخل کانالی دچار عفونت عمقی در محل پیچ ها شد (p>=0/05). بیماران هر دو گروه طی حدود 4 ماه به جوش خوردگی کامل رسیدند، ولی گروه میله داخل کانالی به دفعات بیشتری برای رسیدن به جوش خوردگی تحت عمل قرار گرفتند (4 مورد دینامیزاسیون، 12/1% گروه میله داخل کانالی) (p>=0/05). از نظر نیاز به خارج کردن وسیله، بین دو گروه تفاوت آماری معنی دار نبود (p>=0/05). از نظر شکایت از اندام و تعداد افراد با درد زانو، بین دو گروه تفاوت آماری معنی دار وجود داشت (p<0/001).
    نتیجه گیری
    به نظر می رسد هر دو روش مورد مطالعه برای شکستگی ها بسته تیبیای ایزوله بدون خردشدگی مناسب هستند ولی در بیمارانی که از میله داخل کانالی استفاده می شود، احتمالا نیاز به اعمال جراحی بعدی برای حصول جوش خوردگی بیشتر است و احتمالا شکایت بعدی از اندام بیشتر خواهد بود.
    کلیدواژگان: پلیت استخوانی، میله داخل کانالی، شکستگی تیبیا، دیافیز، شکستگی استخوان
  • رضا شهریار کامرانی، احمد محبی آشتیانی، شایان عبدالله زادگان، محمدحسین نبیان، معصومه فیروزی* صفحات 103-110
    پیش
    زمینه
    الکتروپوراسیون سلول به منظور برداشت نسج سرطانی مورد علاقه محققین قرار گرفته است. هدف از انجام این مطالعه، استفاده از الکتروپوراسیون در آسیب های عصب جهت ترمیم بدون شکل گیری نوروما بود.
    مواد و روش ها
    در یک مطالعه آزمایشگاهی، عصب های سیاتیک 38 موش صحرایی بریده شد و ترمیم آنها در سه گروه با روش های درمانی مختلف بررسی شد. شانزده موش «الکتروپوراسیون»، 16 موش «برش» دریافت کردند، و 6 موش گروه کنترل هیچ الکتروپوراسیونی دریافت نکردند. ترمیم و شکل گیری احتمالی نوروما با شاخص میکروسکوپی، و عملکرد حرکتی با شاخص عملکرد سیاتیک (SFI) ارزیابی شدند.
    یافته ها
    در هفته اول، شاخص عملکرد عصب سیاتیک، آسیب کامل عصب در سه گروه نشان داد. در گروه «الکتروپوراسیون»، از هفته دوم به بعد، در شاخص عملکردی سیاتیک بهبود معنی دار حاصل شد؛ و با گذشت چهار هفته، گروه بین دو گروه «الکتروپوراسیون» و کنترل تفاوت معنی داری وجود نداشت. از هفته پنجم شاخص عملکردی سیاتیک گروه «الکتروپوراسیون» به حالت طبیعی (برابر با موش سالم) رسید. این شاخص در گروه «برش» هیچ گاه به حد طبیعی نرسید.
    نتیجه گیری
    کاربرد الکتروپوراسیون در آسیب عصب سیاتیک موش صحرایی، بهبود کامل عملکرد عصب ایجاد می کند و می تواند برای درمان نورومای سر راهی عصب، مفید باشد.
    کلیدواژگان: الکتروپوراسیون، عصب سیاتیک، نوروما، موش صحرایی، آسیب عصب محیطی
  • امیر رضا صادقی فر*، مرتضی هاشمیان، جاماسب مقدم صفحات 111-116
    پیش
    زمینه
    پارگی روتاتورکاف یکی از علل عمده درد و ناتوانی در شانه به خصوص در افراد بالای 60 سال می باشد. در سال های اخیر به دلیل عوارض ناشی از درمان های آرتروسکوپی و تا حدودی عدم امکان ترمیم با گره های قوی و قابل اطمینان، تمایل به انجام جراحی باز بیشتر شده است. هدف از این مطالعه، بررسی نتایج پارگی روتاتورکاف با روش جراحی باز و ایجاد یک سطح برای اتصال تاندون بود.
    مواد و روش ها
    در یک مطالعه مقطعی، 14 بیمار (8 زن، 6 مرد) با میانگین سنی 14/04±57/94 سال که کاندید عمل جراحی پارگی روتاتورکاف بودند، به وسیله دو پرسشنامه «آزمون ساده شانه» (SST) و «جراحان شانه و زانوی آمریکا» برای بررسی عملکرد شانه ارزیابی شدند. این پرسشنامه ها توسط یک پزشک ارتوپد قبل و بعد از انجام جراحی انجام شد.
    یافته ها
    میانگین پرسشنامه SST قبل از جراحی 10/17، و پس از جراحی در مدت 6 و 9 ماه به ترتیب 10/67 و 10/81 بود و میانگین نمره قبل از جراحی به طور معناداری کمتر از نمرات پس از جراحی بود (p=0/026). میانگین نمره پرسشنامه قبل از جراحی 42/82 و 6 و 9 ماه پس از جراحی به ترتیب 47/95 و 57/43 بود و میانگین نمره بعد از جراحی به طور معناداری کمتر از نمره قبل از جراحی بود (p=0/025).
    نتیجه گیری
    جراحی شانه همراه را ترمیم روتاتور کاف در افراد با پارگی تاندون بسیار موثر می باشد و پس از عمل جراحی بهبود عملکرد و کاهش درد حاصل می گردد. استفاده از روش ایجاد سطح به جای شیار، و بخیه داخل استخوانی به جای انکور سوچور موفقیت آمیز می باشد.
    کلیدواژگان: روتاتور کاف، شانه، پیامد درمان، جراحی
  • بهزاد اسکنداوغلی، فیروز امانی*، پریا جلیلی صفحات 117-121
    پیش
    زمینه
    سایش و گسیختگی در دیسک بین مهره ای و مفاصل فاست گردن در صورت علامت دار بودن، عدم جواب به درمان های غیرجراحی به آزادسازی نخاع گردنی و فیوژن مهره ها نیازمند هستند. این گزارش، تجربه ای از جراحی سائیدگی مهره های گردنی است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی نتایج درمان جراحی اسپوندیلوآرتروپاتی گردن یا ساییدگی مهره های گردنی بود.
    مواد و روش ها
    در یک مطالعه مقطعی 75 بیمار (40 مرد، 35 زن) مبتلا به آرتروز مهره های گردنی که بین سال های 1388 تا 1391 در دو بیمارستان اردبیل تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند، به صورت گذشته نگر با پیگیری سه ماهه (1 تا 3 ماه) بررسی شدند. میانگین سنی بیماران (14/4±52/3) بیماران از طریق پرونده یا تماس تلفنی جمع آوری شد و مورد تحلیل آماری قرار گرفت. بهبود علایم عصبی و رضایت بیماران براساس معیارهای «دیداری درد» و «اودم» اندازه گیری شدند.
    یافته ها
    در 67 بیمار (89/3%) عمل جراحی با رویکرد جلویی و گذاشتن «کیج» و در 8 بیمار (10/7%) درمان با رویکرد پشتی انجام شده بود. بیشترین سطح درگیری (33 بیمار، 44%) C5-C6 بود و 43% بیماران (33 نفر) رضایت کامل داشتند. عارضه آسیب نخاعی در یک مورد و دررفتگی گرافت در یک مورد مشاهده شد.
    نتیجه گیری
    بیماران جراحی شده برای اسپوندیلوآرتروپاتی گردن در کوتاه مدت، میزان رضایت مندی و بهبودی بالایی از عمل جراحی داشتند.
    کلیدواژگان: دیسک بین مهره ای، اسپوندیلوآرتروپاتی، مهره های گردنی، جراحی
  • امین کریمی، مریم صداقت نیا*، عادل ابراهیم پور، سید رامین اعتمادی، پژمان مرادی، احمد شفایی زاده صفحات 122-125
    آلکاپتونوری یک اختلال کمیاب متابولیکی است و علایم آن شامل تغییر رنگ بافت ها، بیماری دژنراتیو مفاصل و سنگ های ادراری می باشد. بیمار مرد 60 ساله ای است که به علت درد و محدودیت حرکت در مفصل ران و زانو مراجعه نمود. ضایعات قهوه ای رنگ در چشم، لاله گوش و انگشتان دست نمایان بود. در معاینه بالینی محدودیت حرکت در مفصل ران، زانوها و آرنج در هر دو طرف وجود داشت. سابقه سنگ کلیه و پارگی تاندون آشیل نیز داشت. تعویض مفصل ران برای او انجام شد. در حین جراحی، ضایعات سیاه رنگ شبیه قیر در ناحیه تروکانتر بزرگ و سر استخوان فمور وجود داشت.
    کلیدواژگان: آلکاپتونوری، آرتروپاتی، آرتروپلاستی، مفصل ران، استئوآرتروز
|
  • Soheil Mehdipour *, Farid Abbaszadeh, Morad Karimpour, Farzam Farahmand, Zahra Saghaie Pages 89-94
    Background
    Conventional X-rays، due to 2D viewing، may not have accuracy in assessing lower limb deformities. The aim of this study was to analyze the deformities in 3D and simulated the corrective surgery in virtual space; and to built patient-specific guide to achieve the precise correction.
    Methods
    In this descriptive study، 10 lower limbs with various deformities around the knee were studied. Weight bearing alignment x-rays and CT scans were processed digitally to produce 3D weight bearing models. The landmarks were determined and lower limb indices were calculated to determine the deformities in 3 dimensions Under surgeon''s supervision، virtual correction of the deformity was performed، based on which، a patient-specific guide was designed and printed in 3D. The guide was then used in the surgery.
    Results
    The deformity and deviation from standard angles was obsereved in frontal plane in 6 cases، frontal and sagittal planes in one، frontal and axial planes in two، and a three planar deformity in one cases. The results showed that this method is effective in achieving the precise correction of the deformity. In all the patients who underwent surgery، the correction was the same or very close to what had been planned in frontal and sagittal planes (±1). Clinical assessment was used for rotational correction in the absence of postoperative CT-scan.
    Conclusions
    The computer-assisted pre-op planning and patient-specific guide usage can highly optimize the results of corrective osteotomies، especially in difficult deformities around the knee.
    Keywords: Three dimensional image, Knee, Osteotomy, Computer assisted surgery
  • Afshin Heshmaty, Amir Reza Sadeghifar, Sadeghifar, Alireza Saied*, Alia Ayatollahi Moussavi, Mohsen Ostovar, Fatemeh Arabnejhad Pages 95-102
    Background
    The aim of the present study was to compare two methods of plating and intramedullary nailing in treatmant of closed noncomminuted tibia fractures with intact fibulae.
    Methods
    Utimately 69 patients were followed for at least one year. The patients were randomly devided into two groups of plating and intramedullary nailing and operated on.
    Results
    One case of nonunion and one case of superficial infection occurred in the intramedullary group. One of the patients in the intramedullary group developed late deep infection in the screws location (in both cases p>.05). In both of the groups the tibia fractures reached union in about 4 months, though the intramedulary group had underwent more operations for union achievement (dynamization in 4, 12.1%, p≥.05). The need for implant removal was not statistically significant in the two groups (p≥.05). Of the other variables, the diffence between the two groups was statistically significant only with regard to their complaints of the limb and the number of individuals with knee pain (p<.001).
    Conclusions
    It seems that both methods are suitable for closed noncomminuted isolated tibia fractures, but the patients with intramedullary nails, probably will need more operations to achieve union and probably will have more complaint of limb pain.
    Keywords: Bone plate, Intramedullar nailing, Tibial fractures, Diaphyses, Bone fractures
  • Reza Shahryar Kamrani, Ahmad Mohebbi Ashtiani, Shayan Abdollah Zadegan, Mohammad Hossein Nabian, Masoumeh Firouzi * Pages 103-110
    Background
    Electroporation of cells for cancer ablation has gained popularity. The aim of this study was to evaluate the effect of electroporation in nerve injury and neuroma formation.
    Methods
    In an experimental study, the sciatic nerves cut in 38 rats and the repair was studied by dividing them in 3 groups; each group receiving a different treatment. Sixteen rats received electroporation, 16 received end-to-end repair, and 6 “control” rats received no electroporation. The repair and possible formation of neuroma was evaluated by light-microscopy and the function of the nerve was assessed with sciatic functional index (SFI).
    Results
    Complete nerve injury was demonstrated by SFI in the 3 groups, in the first-week evaluation. After 2 weeks, significant recovery of function was seen in the electroporation group; and in 4 weeks it was similar to control group. This group reached normal SFI in 5 weeks. The cut and repaired group never reached a normal SFI.
    Conclusions
    The electroporation in the sciatic nerve of rat produces complete functional improvement after nerve injury and possibly could be useful for treating symptomatic neuromas.
    Keywords: Electroporation, Sciatic nerve, Neuroma, Rat, Peripheral nerve injury
  • Amirreza Sadeghifar*, Morteza Hashemiyan, Jamasb Moghaddam Pages 111-116
    Background
    Rotator cuff tear is one of the major causes of shoulder pain and disability especially in over 60 year old age people. The problems with arthroscopic repair and also failure to repair with strong and valuable sutures in massive tears have increased the trend towards open surgery. This study was done to assess repair of rotator cuff tear by open surgery.
    Methods
    In this cross-sectional study, 14 candidates (8 female, 6 male) for rotator cuff surgery, were assessed for shoulder function by the use of ASES and SST scoring systems, before and after surgery, by the same observing orthopaedic surgeon.
    Results
    Mean age of patients was 57.94±14.04 years old. The mean SST score before surgery and 6 and 9 months after surgery were 10.17, 10.67 and 10.81, respetively; with a significant post-operative improvement (p=.026). The mean ASES score before surgery, 6 and 9 months post surgery were 42.82, 47.95 and 57.43, respectively; showing significant improvement after surgery (p=.025).
    Conclusions
    The open surgical repair of rotator cuff tear is effective and shoulder function improves and pain decreases significantly. This is with the technique of constructing a surface, rather than making a trough, and also using of interoseous suture rather than anchor suture.
    Keywords: Rotator cuff, Shoulder, Treatment outcome, Surgery
  • Behzad Skandaroghli, Firooz Amani*, Paria Jalili Pages 117-121
    Background
    Wear and failure in inter-vertebral discs and facet joints with certain radiographical properties are called “cervical spondilosis”. The aim of this study was to evaluate the surgical results of neck spondiloarthrophaty.
    Methods
    A cross-sectional study was done on 75 patients (40 male, 35 female) with neck spondiloarthropathy referring to two hospitals in Ardebil-Iran from 2008 to 2012. The mean age of patients was 52.3±14.4 years old. A part of data was extracted from patient’s files and another part was gathered by telephone call. The data was analyzed by statistical methods. Improvement of neurological symptoms and patient satisfaction were measured with “Visual analogue scale” (VAS) and Odom scale.
    Results
    The majority received anterior surgery and “cage” implantation (89.3%) and 8 (10.7%) of patients received posterior release and fusion. 43% of patients were highly satisfied. Maximum involvement level in 33 cases (44%) was C5- C6 level.
    Conclusions
    High level of satisfaction and improvement in early stage is possible in cervical spondyloarthropathy surgery.
    Keywords: Intervertebral disc, Spondiloarthropathy, Cervical vertebrae, Surgery
  • Amin Karimi, Maryam Sedaghatnia*, Adel Ebrahimpour, Seyed Ramin Etemadi, Etemadi, Pejman Moradi, Ahmad Shafaeizadeh Pages 122-125
    Alkaptonuria is a rare metabolic disorder. Symptoms include discoloration of tissues and degenerative joint disease and urinary stones. A 60-year-old man was admitted due to knee and hip pain. Brown lesions on the eye, ear, hand and fingers were visible. Limitation of motion of the hip and knee and elbow was present on both sides. He had history of kidney stones ad Achilles tendon rupture. During hip arthroplasty, black lesions on the greater trochanter and femoral head were visible.
    Keywords: Alkaptonuria, Arthropathy, Arthroplasty, Hip, Osteoarthritis
  • Javad Parvizi , Frcs *, Thorsten Gehrke Pages 126-131